W rogu Departamentu Bolívar, zaledwie 16 metrów nad poziomem morza i granicząca z kanałem grobligmina San Estanislao de Kostkaludzie o najdłuższej nazwie regionu, znane z głębokiej historii i żywej kultury, która Śpiewaj i tańcz do Ritm z Cumbias, Currulaos i Old Vallenatos.
Ludzie są domem dla narodowego sanktuarium poświęconego ich patronowi: San Estanislao de Kostka, młodego polskiego jezuit Papież Jan Paweł II wyznaczony jako światowy patron młodzieży w 1989 roku.
Ta deklaracja Watykańska dodała szczególnego znaczenia dla tej społeczności, szczególnie dla najmłodszych. Od tego czasu sanktuarium ludzi stało się pielgrzymką i wiarą oraz odniesienie do pielgrzymów świata szukających centrum duchowej inspiracji.
Przeczytaj też
To była moc kolejowa
Ogólny aspekt kanału Dike. Zdjęcie:Dostarczony
Co roku 13 listopada społeczność gromadzi się z oddaniem, by uhonorować swoje wakacje, zakorzenione w wierze, która wykracza poza pokolenia, ale jest szczęśliwa W tempie dudów i bębnów.
Ale historia San Estanislao de Kostka wykracza poza oddanie.
Jest to część kluczowego rozdziału w rozwoju regionalnym: historia kolei, która od 1894 r. Połączyła się z Cartagena z San Estanislao, Blow i Squid.
Ten dziewiętnasty kamień milowy inżynierii na latach był przed i po mobilności i handlu tego obszaru.
Do tej populacji można dotrzeć z Cartagena lub Barraquilla łodzią wchodzącą do kanału Dike, ale można również podróżować drogą.
Z heroicznego miasta jest ono wchodzące w drogę serdeczności, a stamtąd do gminy Santa Rosa. Następnie trasa ponad 40 minut to wspaniała podróż Wnieśnienie równin, lasów i domów, aż do znalezienia tej populacji.
Do San Estanislao de Kostka i Soplaviento, inny lud z magicznego realizmu, oddziela ich kanał grobowy Dla nowo wybudowanego mostu, który jest już dumny z regionu.
Przeczytaj też
Kanał grobli u szczytu gminy San Estanislao de Kostka. Zdjęcie:John Montaño / The Time
Z granicami, które zbliżają go do Barranquilla na północny wschód już kartagena na zachód, San Estanislao de Kostka stanowi punkt konwergencji geograficznej, historycznej i kulturowej W rozległym boliwskim krajobrazie.
Partie jego patronu są połączeniem religijnego zapału i kulturowego wyrażeń kolumbijskich Karaibów, które zwykle obejmują:
• Akty religijne: procesje, uroczyste masy, nowenas i akty miłosierdzia, które gromadzą wierne w regionie.
• Próbki kulturowe i artystyczne: koncerty, tradycyjne tańce i prezentacje ludowe, które pokazują bogactwo kulturowe gminy.
• Popularne działania: byki (czasem), wyścigi koni, fandangos oraz instalacja stoisk i werbenów, w których społeczność spotyka się, aby dzielić się i świętować.
Uroczystości pracodawcy to moment spotkania, tradycji i potwierdzenia tożsamości dla mieszkańców San Estanislao de Kostka, dołączając do pokoleń wokół ich wiary i dziedzictwa kulturowego.
San Estanislao de Kostka, z historią kolei i zakorzenionym oddaniem, jest żywym przykładem tego, jak przeszłość i teraźniejszość są Kolumbijski region Karaibów: kraj magicznego realizmu.
Przeczytaj też
The Cartagena-Calamar Railway: A Trip z czasem dla ludów magicznego realizmu
Kanał Dike ma łączną długość 115,5 kilometra. Zdjęcie:Uprzejmość Cormagdalena
Gwizdek pociągu był częścią ścieżki dźwiękowej San Estanislao de Kostka. W lipcu 1894 r. Zainaugurowana została linia kolejowa Cartagena-Calamar, 105-kilometrowa linia kolejowa, która połączyła historyczną kartaż z Calamar, ważnym portem nad rzeką Magdalena.
Ta linia kolejowa przeszła nie tylko przez San Estanislao, ale także przez Blow, Arjona i Turbaco, oznaczając rytm życia we wszystkich tych „ludach linii”.
Z jedenaście stacji, czterema lokomotywami i osiemdziesięcioma pięcioma wagonami, „Train Squid”, jak był powszechnie znany, To był silnik rozwoju w regionie w pierwszej połowie XX wieku. Ułatwił transport ładunku i pasażerów, dynamizując lokalną gospodarkę i związek z wnętrzem kraju.
Dla Towarzystwa Kartagenera było to symbol postępu i element założyciel nowego miasta.
Jednak konkurencja transportu motoryzacyjnego i ekspansja sieci drogowej z lat 40. XX wieku doprowadziły do spadku tej emblematycznej trasy.
Pomimo początkowej rentowności, Rosnące straty zmusiły do zawieszenia operacji w 1950 r.po 56 latach służby.
Dziś, chociaż szyny już nie istnieją, a materialne ślady są rzadkie, Pamięć kolejowa przetrwa wspomnienia mieszkańców i w historii regionu. W rzeczywistości istnieje park rozrywki, który składa hołd tej kolei przeszłości.
Oprócz:
Biodiverciados: z głosów burmistrzów Zdjęcie:
Cartagena
